معنی هم حقه - جستجوی لغت در جدول جو

دو یا چند مهره که در یک گردن بند باشند:
گذشتند و ما نیز هم بگذریم
که چون مهره هم عقد یکدیگریم.
نظامی (شرفنامه ص 234).
، مجازاً، مشابه. همانند. به یکدیگر ماننده:
چونکه بخرد نظر بر آن انداخت
آن دو هم عقد را ز هم نشناخت.
نظامی

لغت نامه دهخدا

هم غصه

(هََ غُصْ صَ / صِ)

دو تن که غم مشترک دارند. هم درد:
همه هم حالت و هم غصه و هم درد منید
پاسخ حال من آراسته تر بازدهید.
خاقانی

لغت نامه دهخدا

هم قوه

(هََ قُوْ وَ / وِ)

هم زور. برابر در نیرو، برابر در استعداد و یادگیری: شاگردان کلاس، هم قوه نیستند. (یادداشت مؤلف)

لغت نامه دهخدا

هم گاه

(هََ)

هم عصر. (آنندراج). هم زمان. هم عهد

لغت نامه دهخدا

هم لقب

(هََ لَ قَ)

دو تن که لقب آنها یک لفظ باشد:
بود پیری بزرگ ’نرسی’نام
هم لقب با برادر بهرام.
نظامی

لغت نامه دهخدا

هم محله

(هََ مَ حَلْ لَ / لِ)

دو تن که در یک کوی خانه دارند. همسایه

لغت نامه دهخدا

هم حجره

(هََ حُ رَ / رِ)

آن که با دیگری در یک حجره زندگی کند. همنشین. دوست:
مغی را که با من سر و کار بود
نکوروی و هم حجره و یار بود.
سعدی.
، در تداول دو کس را گویند که در بازار به یک دکان نشینند و کسب کنند یا دو طالب که در مدرسه دینی در یک حجره منزل گیرند

لغت نامه دهخدا

هم سکه

(هََ سِکْ کَ / کِ)

هم تراز. برابر. هم ارزش:
که بی سکه ای را چه یارا بود
که هم سکۀ نام دارا بود؟
نظامی

لغت نامه دهخدا

هم حال

(هََ)

دارای حال و کیفیت عاطفی مشابه. هم حالت:
بخشود بر آن غریب همسال
همسال تهی نه، بلکه هم حال.
نظامی.
غمی کآن با دل نالان شود جفت
به همسالان و هم حالان توان گفت.
نظامی

لغت نامه دهخدا

هم وقت

(هََ وَ)

هم عصر. هم عهد

لغت نامه دهخدا

همقاقه

(هََ / هَُ قَ)

یکی از همقاق. (منتهی الارب) (اقرب الموارد). رجوع به همقاق شود

لغت نامه دهخدا

هر طقه

یونانی تازی گشته دین شکنی نو آوری: در دین

فرهنگ لغت هوشیار

هم راه

دو یا چند کس که باهم راهی را طی کنند هم سفر، متفق متحد، باتفاق (درطی طریق) : مولانا صاعد همراه جماعت مذکور آمده بود

فرهنگ لغت هوشیار

هم حزب

همساز همسازمان دو یا چندتن که دریک حزب عضویت دارند

فرهنگ لغت هوشیار

هم چله

صوفیانی که با هم چله گیرند، مصاحب همنشین: چون نداری دانه ای را حوصله چون تو باسیمرغ بای هم چله ک (منطق الطیر)

فرهنگ لغت هوشیار

هو حق

او (خدا) حق است (ذکر متعارف درویشان)

فرهنگ لغت هوشیار

هم قد

همبالا چو قدویس بت پیکر چنان شد که هبالای سر و بوستان شد (گرگانی ویس و رامین) دو یا چند کس که قد آنان بیک اندازه باشد: هر دو همبازی و هم قد بودند راه یک مدرسه می پیمودند. (بهار)

فرهنگ لغت هوشیار